گلکسی A21s از ترکیب آشنا و چهارگانه‌ی واید، اولتراواید، ماکرو و عمق‌سنج به‌عنوان دوربین پشتی استفاده می‌کند؛ ترکیبی که پیش‌تر با گوشی‌های دیگر سامسونگ نظیر گلکسی A31 تجربه کرده‌ایم. در حقیقت با صرف‌نظر از وضوح حسگرهای ماکرو و عمق‌سنج، دوربین گلکسی A21s هیچ تفاوتی با گلکسی A31 ندارد. گلکسی A21s به ‌ترتیب از ماژول‌های ۴۸ و ۸ به‌ همراه دو ماژول ۲ مگاپیکسلی در دوربین پشتی خود بهره می‌گیرد. دوربین گلکسی ای ۲۱ اس نیز همانند سایر محصولات اقتصادی سامسونگ در زمینه‌ی نرم‌افزار و رابط کاربری قابلیت‌های محدودی دارد. حالت‌های استفاده از دوربین به ۵ مورد عکاسی خودکار، فیلم‌برداری، پرتره با افکت بوکه (Live Focus)، پانوراما و حرفه‌ای محدود می‌شود که مورد آخر تنها امکان تغییر ISO (بین سطوح ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰ و ۸۰۰)، تراز سفیدی (۲۳۰۰ تا ۱۰ هزار کلوین) و سطح نوردهی را برای کاربر فراهم می‌سازد. رابط کاربری دوربین، ظاهر و سازوکار متفاوتی با محصولات دیگر سامسونگ ندارد؛ حالت‌های استفاده از دوربین در نوار پایینی رابط کاربری را می‌توان شخصی‌سازی کرد، دو گزینه برای جابه‌جایی بین دو دوربین واید و اولتراواید وجود دارد و در نهایت به مواردی همچون تنظیمات، فیلترها، نسبت تصویر، استیکرهای واقعیت افزوده، تایمر و فلش نیز می‌توان از نوار بالایی دسترسی داشت. دوربین واید گلکسی A21s از حسگر ۴۸ مگاپیکسلی و ۱/۲٫۲۵ اینچی تتراسل سامسونگ (ISOCELL GM2) با مدل S5KGM2 استفاده می‌کند. این حسگر ۴۸ میلیون پیکسل ۰٫۸ میکرومتری را روی سطحش دارد و لنزی ۲۶ میلی‌متری با دیافراگم نه‌چندان گشوده‌ی f/2.0 را مقابل خود می‌بیند. مطابق انتظار دوربین اصلی از لرزش‌گیر اپتیکال بهره نمی‌برد؛ اما برای فوکوس روی سوژه از فناوری فوکوس خودکار تشخیص فاز (PDAF) کمک می‌گیرد. گلکسی A21s براثر استفاده از فیلتر رنگی Quad Bayer یا Tetracell (مطابق نام‌گذاری سامسونگ) برای افزایش حساسیت حسگر به نور، داده‌های مربوط به هر ۴ پیکسل مجاور را ترکیب می‌کند و بدین‌ترتیب به‌صورت پیش‌فرض عکس‌هایی با وضوح ۱۲ مگاپیکسلی می‌گیرد؛ البته امکان عکاسی با وضوح ۴۸ مگاپیکسل نیز ازطریق الگوریتم Remosaic و تقریب رنگ‌های فیلتر Bayer عادی وجود دارد.